วันพุธที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2553

วิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค

พระราชบัญญัติ วิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551
มาตรา 20 การฟ้องร้องคดีผู้บริโภค โจทย์จะฟ้องด้วยวาจาหรือเป็นหนังสือก็ได้ ในกรณีที่โจทย์ประสงค์จะฟ้องด้วยวาจา ให้เจ้าพนักงานคดีจัดให้มีการบันทึกรายละเอียดแห่งคำฟ้องแล้วให้โจทย์ลงลายมือชื่อไว้เป็นสำคัญ
           คำฟ้องต้องมีข้อเท็จจริงที่เป็นเหตุแห่งการฟ้องร้องคดีรวมทั้งคำขอบังคับชัดเจนที่จะทำให้เข้าใจได้ หากศาลเห็นว่าคำฟ้องนั้นไม่ถูกต้องหรือขาดสาระสำคัญบางเรื่อง ศาลอาจมีคำสั่งให้โจทก์ลงลายมือชื่อไว้เป็นสำคัญ

หลักกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภค (พ.ร.บ.คุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ.2522 )

มาตรา 3 ในพระราชบัญญัตินี้
               ซื้อ หมายความรวมถึง เช่า เช่าซื้อ หรือได้มาด้วยประการใดๆโดยให้ค่าตอบแทนเป็นเงินหรือผลประโยชน์อย่างอื่น
               ขาย หมายความรวมถึง ให้เช่า ให้เช่าซื้อ หรือจัดหาให้ไม่ว่าด้วยประการใดๆ โดยเรียกค่าตอบแทนเป็นเงินหรือผลประโยชน์อย่างอืน ตลอดจนการเสนอหรือการชักชวนเพื่อการดังกล่าวด้วย
               สินค้า หมายความว่า สิ่งของที่ผลิตหรือมีไว้เพื่อขาย
               บริการ หมายความว่า การรับจัดทำการงาน การให้สิทธิใดๆ หรือการให้ใช้หรือให้ประโยชน์ในทรัพย์สินหรือกิจการใดๆ โดยเรียกค่าตอบแทนเป็นเงินหรือผลประโยชน์อื่นแต่ไม่รวมถึงการจ้างแรงงานตามกฎหมายแรงาน
               ผลิต หมายความว่า ทำ ผสม ปรุง ประกอบ ประดิษฐ์ หรืแปรสภาพ และหมายความรวมถึง การเปลี่ยนรูป การดัดแปลง การคัดเลือก หรือการบรรจุ
               ผู้บริโภค หมายความว่า ผู้ซื้อหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจหรือผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือการชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการ และหมายความรวมถึงผู้ใช้สินค้าหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธูรกิจโดยชอบ แม้มิได้เป็นผู้เสียค่าตอบแทนก็ตาม
               ผู้ประกอบธุรกิจ หมายความว่า ผู้ขาย ผู้ผลิตเพื่อขาย ผู้สั่งหรือผู้นำเข้าในราชอาณาจักรเพื่อขายหรือผู้ซื้อเพื่อขายต่อซึ่งสินค้า หรือผู้ให้บริการ และหมายความรวมถึงผู้ประกอบกิจการโฆษณาด้วย
              ข้อความ หมายความรวมถึง การกระทำให้ปรากฎตัวอักษร ภาพ ภาพยนต์ แสง เสียง เครื่องหมายหรือการกระทำอย่างใดๆที่ทำให้บุคคลทั่วไปสามารถเข้าใจความหมายได้
              โฆษณา หมายความรวมถึง การกระทำการไม่ว่าโดยวิธีใดๆให้ประชาชนเห็นหรือทราบข้อความเพื่อประโยชน์ในทางการค้า
              สื่อโฆษณา หมายความว่า สิ่งที่ใช้เป็นสื่อในการโฆษณา เช่นหนังสือพิมพ์ สิ่งพิมพ์ วิทยุกระจายเสียง วิทยุโทรทัศน์ ไปรษณีย์โทรเลข โทรศัพย์หรือป้าย
              ฉลาก หมายความว่า รูป รอยประดิษฐ์ กระดาษหรือสิ่งอื่นใดที่ทำให้ปรากฎข้อความที่เกี่ยวกับสินค้าซึ่งแสดงไว้ที่สินค้าหรือภาชนะบรรจุหรือหีบห่อบรรจุสินค้า หรือสอดแทรกหรือรวมไว้กับสินค้าหรือภาชนะหรือหีบห่อบรรจุสินค้า และหมายความรวมถึงเอกสารหรือคู่มือสำหรับใช้ประกอบสินค้า ป้ายที่ติดตั้งหรือแสดงไว้ที่สินค้าหรือภาชนะบรรจุหรือหีบห่อบรรจุสินค้านั้น
             สัญญา หมายความว่า การตกลงกันระหว่างผู้บริโภคและผู้ประกอบธุรกิจเพื่อซื้อและขายสินค้าหรือให้และรับบริการ
              คณะกรรมการ หมายความว่า คณะกรรมการคุ้มครองผ้บริโภค
              กรรมการ หมายความว่า กรรมการคุ้มครองผู้บริโภค
              พนักงานเจ้าหน้าที่ หมายความว่า ผู้ซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งให้ปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้
              รัฐมนตรี หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

มาตรา4 ผู้บริโภคมีสิทธิได้รับความคุ้มครองดังต่อไปนี้
             (1) สิทธิที่จะได้รับข่าวสารรวมทั้งคำพรรณนาคุณภาพที่ถูกต้องและเพียงพอเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการ
             (2) สิทธิที่จะมีอิสระในการเลือกหาสินค้าหรือบริการ
             (3) สิทธิที่จะได้รับความปลอดภัยจากการใช้สินค้าและบริการ
             (4) สิทธิที่จะได้รับความเป็นธรรมในสัญญา
             (5) สิทธิที่จะได้รับการพิจารณาและชดเชยความเสียหาย 

ผู้ติดตาม